Το καλοκαίρι συνήθως είναι η χαρά του blockbusterά. Μεγάλες παραγωγές έρχονται να μας δροσίσουν μέσα στο κατακαλόκαιρο με μία γκάμα μεγάλων ονομάτων αλλά και πλούσιων εφέ.. Τα τελευταία χρόνια όπως θα έχετε παρατηρήσει τα πράγματα είναι λίγο υποτονικά και οι εταιρίες προτιμούν την εύκολη οδό του remake/sequel/prequel κ.λ.π.Μία τέτοια ταινία είναι και "Ο Πλανήτης των Πιθήκων: Η Αυγή" την οποία είχα την ευκαιρία να απολαύσω σε θερινό σινεμά. Άλλη μία αρπαχτή ή η ταινία του καλοκαιριού;
Μία δεκαετία μετά τα συμβάντα της πρώτης ταινίας(Rise of the Planet of the Apes, 2011) βρίσκουμε τον Σίζαρ να έχει εξασφαλίσει ένα ασφαλές μέρος για την αγέλη του. Από την άλλη πλευρά το ανθρώπινο γένος αποδεκατισμένο από τον ιό των "πιθήκων" ζει σε αντίξοες συνθήκες σε μία αποικία του Σαν Φρανσίσκο. Η μόνη λύση για την επιβίωση τους είναι η αναζήτηση νέων πηγών ενέργειας που βρίσκονται μέσα στο δάσος. Έτσι στέλνουν μία ομάδα ερευνητών να την εντοπίσει και η συνάντηση με τους εξελιγμένους πλέον πιθήκους μοιάζει αναπόφευκτη.
Όταν είχε βγει το remake του Tim Burton to 2001 όλα έδειχναν να έχουν τελειώσει για ένα franchise που είχε ξεκινήσει πίσω στην δεκαετία του '60. Ευτυχώς το πρόσφατο reboot της σειράς έδωσε νέα πνοή στο όλο εγχείρημα βελτιώνοντας αρκετά τα θέματα αισθητικής που αντιμετωπίζαμε αλλά και ένα καλό σενάριο με νόημα. Κάτι που συνεχίζεται και στο Dawn of the Planet of the Apes.
O Jason Clarke τα έχει βρει "σκούρα"
Ο σκηνοθέτης Matt Reeves (Cloverfield, Let Me In) καταφέρνει να μας παρουσιάσει μια ταινία που από πλευρά δράσης και αγωνίας είναι άψογη. Πολύ γρήγορα, ακόμα από το ξεκίνημα της ταινίας, η ένταση δεν απουσιάζει και κλιμακώνεται σταδιακά μέχρι το μεγάλο φινάλε. Σκοτεινή, δυστοπική ατμόσφαιρα αλλά και το εξαίσιο soundtrack του Michael Giacchino βοηθούν για την απορρόφηση του θεατή.
Φυσικά σε αυτό συνέβαλε και το σενάριο που όπως αποδείχτηκε είναι πολύ καλά δομημένο και ισορροπημένο προβάλλοντας και τις δύο πλευρές, ανθρώπων και πιθήκων με τέλεια συμμετρία. Κάτι όχι συνηθισμένο για ταινία δράσης που φαινομενικά ποντάρει στα εφέ. Σε αυτή την περίπτωση οι χαρακτήρες ήταν πολύ καλά αναπτυγμένοι και η ταινία μας έδινε στην κατάλληλη χρονική στιγμή όσες πληροφορίες χρειαζόμαστε για αυτούς αλλά και το παρελθόν τους. Επιπλέον η αλληγορική ιστορία που μας παρουσιάζει αλλά και τα ηθικά διλήμματα που δημιουργεί μετατρέπουν την ταινία μας σε ένα έξυπνο φιλμ του Χόλυγουντ.
Μιας και αναφερθήκαμε όμως στα εφέ (αν και δεν το είδα σε 3D) ξέραμε ήδη από την προηγουμένη ταινία πως θα ήταν εγγύηση. Δεν είναι εύκολο πράγμα να βλέπεις χιμπατζή πάνω σε άλογο να πυροβολάει με machine gun και να μην σε πιάνει γέλιο.
Για τέλος έχουμε αφήσει το υποκριτικό κομμάτι που απαρτίζετε από τους Andy Serkis, Jason Clarke, Kodi Smit-McPhee, Gary Oldman, Keri Russell, Judy Greer και Toby Kebbell. Φυσικά την παράσταση κλέβει ο Andy Serkis, μάστορας της μεταμφίεσης καθώς τον έχουμε δει και ως Σμίγκολ από το LOTR. Αν και υποδύεται τον Σίζαρ, τον πρωταγωνιστή πίθηκο, η ερμηνεία του είναι τόση καλή που δεν θα έμοιαζε και απίθανο να του χαρίσει την πρώτη του υποψηφιότητα για Oscar.
Οπότε απαντώντας στο αρχικό μου ερώτημα μάλλον είναι η ταινία του καλοκαιριού αφού έχουμε δράση με το τσουβάλι, εντυπωσιακά οπτικά εφέ, καλές ερμηνείες αλλά πάνω απ'όλα μια ταινία με μήνυμα Περιμένουμε με ανυπομονησία την συνέχεια της ιστορίας το 2016!
Προσωπική Αξιολόγηση: 3.5/5
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου