E ναι λοιπόν άλλη μια ταινία με τον Hugh Jackman ως Wolverine...
Ξεκινά η ταινία και βλέπω για άλλη μια φορά το λογότυπο της 20th Century Fox αυτή την φορά όμως είμαι πολύ πιο απαισιόδοξος από την τελευταία φορά που περίμενα να δω X-Men με τον αγαπημένο μου χαρακτήρα από την γνωστή ομάδα υπερηρώων (λόγο X-Men Origins: Wolverine :P )...
Αυτήν την φορά οι περιπέτειες του Wolverine τoν φέρνουν στην Ιαπωνία και όπως είναι λογικό ο ενθουσιασμός μου σιγά σιγά έρχεται στην επιφάνεια και αντικαθιστά την απαισιοδοξία. Αυτό φυσικά συμβαίνει γιατί αν το Hollywood δείχνει Ιαπωνία όλοι γνωρίζουμε ότι θα δείξει σαμουράι. Ωστόσο αν και το concept ήταν καλό πιστεύω ότι η Υλοποίηση τού ήταν κάπως πρόχειρη.
Ας ξεκινήσω όμως από τη αρχή γιατί η εμφάνιση των σαμουράι κάθε άλλο παρά στην αρχή βρίσκεται. Το συγκεκριμένο έργο είναι μια ταινία δράσης ωστόσο το σενάριο δεν επικεντρώνεται μόνο σε αυτό. Βλέπουμε έναν Wolverine που κάθε άλλο παρά δυνατό τον λες. Ο πρωταγωνιστής της ιστορίας μας είναι και πληγωμένος συναισθηματικά και κατά καιρούς και σωματικά (κάτι που δεν περιμένει κάνεις λόγο της μετάλλαξης του). Κατά την διάρκεια του έργου βλέπουμε πως οι τύψεις και η λύπηση που νιώθει για τον εαυτό του δίνουν την θέση τους στον χαρακτήρα που μας είχα συνηθίσει στις προηγούμενες εμφανίσεις του.
Αυτός όμως ο προσανατολισμός στην ανάπτυξη των χαρακτήρων κάνει το σύνολο να στερεί σε δράση. Για αυτό και τους σαμουράι που κατά την άποψη μου θα έπρεπε να βρίσκονται στο επίκεντρο, τους βλέπουμε μόνο στις τελευταίες σκηνές. Οι οποίες βεβαία κατείχαν και ένα αρκετά προβλέψιμο τέλος .
Συντελεστές: Η ηθοποιό στο σύνολο της αν και δεν περιείχε τίποτα πρωτότυπο ήταν αρκετά καλή. Μια το κλάμα της γιαπωνέζας συμπρωταγωνίστριες του Hugh Jackman (Tao Okamoto) και μια οι διαφορές κραυγές του Logan κατάφερναν και απεικόνιζαν αρκετά τα συναισθήματα των ηρώων. Θα μπορούσα να επεκταθώ και άλλο σε αυτόν τον τομέα αλλά ως γνωστών α spoilers…
Ο σκηνοθέτης James Mangold μας έχει δώσει μερικές πολύ κόλλες εμπειρίες (3:10 to yuma) ωστόσο θα έλεγα πως η συγκεκριμένη του προσπάθεια (αν και δεν ήταν κακή) έμενα δεν με εντυπωσίασε . X-men του ζήτησαν να σκηνοθετήσει θα μπορούσε να δείξει και ποιο βίες σκηνές. Άλλωστε η υπερδύναμη του κεντρικού χαρακτήρα ενδείκνυται για εντυπωσιακές μάχες και φυσικά την χαρακτηριστική σκηνή ανάρρωσης του Wolverine μετά από πολλά τραύματα
Κάτι τέτοιο περίμενα να δω από άποψη σκηνών δράσης...
Στο σύνολο του το έργο μου άρεσε ωστόσο δεν θα πρότεινα να το δείτε στο cinema είναι σαφώς καλύτερο από το X-Men Origins: Wolverine αλλά δεν ξεπερνά με τίποτα το από το X-Men: First Class. Νομίζω πως το franchise των X-Men έχει ξεζουμίσει αρκετά τον Wolverine και έχει έρθει η ώρα να ξαναδούμε μερικούς από τους υπόλοιπους κλασσικούς ήρωες. Για αυτόν τον λόγο περιμένω και με μεγάλη ανυπομονησία το X-Men: Days of Future Past ...
«CaptainMyron»
Το παρόν άρθρο αποτελεί προσωπική άποψη και όχι ανάλυση της ταινίας . Όποιος θεωρεί ότι δεν έχουν σχολιάσει όλα τα στοιχειά του έργου καλά κάνει και το πιστεύει γιατί πολύ απλά δεν ΕΙΝΑΙ ΑΝΑΛΥΣΗ.
Δείτε επίσης:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου